هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر ورزش صبحگاهی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان
دختر بود. جامعة آماری تحقیق کلیة مدارس راهنمایی شبانهروزی شهرستان
سبزوار در سال تحصیلی 90-89 بود که در هر مدرسه 100 دانشآموز مشغول به
تحصیل بودند. یک مدرسه به طور تصادفی خوشهای برای نمونة تحقیق انتخاب و از
100 دانشآموز مدرسة فوق، 90 نفر به طور داوطلبانه برای نمونة تحقیق
انتخاب شدند. پس از همسان سازی آنها بر مبنای قد، وزن، سن و پیش آزمونی که
از دروس تاریخ، املای فارسی، زبان انگلیسی، ریاضی و علوم صورت گرفت،
نمونهها به طور تصادفی به دو گروه 45 نفرة تجربی و شاهد تقسیم شدند. گروه
تجربی به مدت 8 هفته قبل از ورود به کلاس به ورزش صبحگاهی پرداخت؛ در حالی
که گروه شاهد در مدت فوق، ورزش صبحگاهی انجام نداد. پس از پایان 8 هفته، از
هر دو گروه شاهد و تجربی از دروس مزبور پس آزمون گرفته شد. برای تجزیه و
تحلیل نتایج آزمونها، از روشهای آماری توصیفی و استنباطی از جمله تی
دوهتلینگ، هموجنتی، ANOVA و آزمون تعقیبی LSD و نرم افزار SPSS استفاده شد.
نتایج تحقیق نشان داد که در هر پنج درس، بین میانگین نمرات پیش آزمون و
پس آزمون گروه تجربی تفاوت معنادار وجود دارد و میانگین نمرات گروه تجربی
از میانگین نمرات گروه شاهد در هر پنج درس بیشتر بوده و تفاوت بین
میانگینها از نظر آماری معنادار است. به طور کلی، چنین میتوان نتیجه گرفت
که ورزش صبحگاهی بر پیشرفت تحصیلی دانشآموزان دختر تأثیر معناداری دارد.
